Al tien jaar ligt hij aan de voet van de kerk
Ganzenvoeten (Chenopodium) vind ik een leuk geslacht en kan er altijd van genieten als er weer ergens gerommeld is, wat zand is aangevoerd en er daarna een heel scala tevoorschijn komt zoals Stippel- Korrel-, Rode-, Mel- en soms Zeegroene ganzenvoet. Zelfs Welriekende ganzenvoet heb ik nu twee keer op zo’n plek gevonden. Maar niet alle ganzenvoeten komen daar naar boven. Ik had verwacht dat ik Liggende ganzenvoet (Chenopodium pumilio) wel ooit eens bij een excursie langs de grote rivieren tegen zou komen. Het verspreidingskaartje van deze soort laat namelijk zien dat dat een belangrijk verspreidingsgebied is en als je per kilometer kijkt zie je nog duidelijker dat hij echt veel langs de rivier opduikt.
Maar dat liep anders; mijn eerste kennismaking was in 2015 in het hart van Rotterdam, in de buurt van de Laurenskerk. Omdat hij zo goed kan liggen overleeft hij in de bredere voegen van de straat zelfs autobanden en ander plettend verkeer en valt hij daar niet erg op. Maar, langs de randen van de straat vind je wat mooiere exemplaren. Liggende ganzenvoet doet denken aan Zeegroene ganzenvoet met ovale gelobde blaadjes. Maar de blaadjes zijn doffer, gemiddeld kleiner en van onderen bezaaid met gele klieren die een lekker geurende stof uitscheiden. Bij zeegroene ganzenvoet zijn de blaadjes blauwgroener van kleur en wit van onderen.
Het voorkomen van Liggende ganzenvoet nabij de Laurenskerk was voor mij een verrassing, maar toen ik ernaar zocht bleek hij zeker niet nieuw en de eerste waarneming van deze vindplaats is in 2006 doorgegeven door Remko Andeweg, stadsecoloog van Rotterdam. De plant komt ook op andere plaatsen in Rotterdam voor. Zo heb ik hem zelf in juli 2017 nog gevonden op een bedrijventerrein op Heijplaat en in 2015 vond ik hem in de wijk Feijenoord aan de rand van de straat. Iedere keer weer een aangename en geurende verrassing.
