groen is gras….
Groen is gras, groen is gras, onder mijne voeten……. zo ging een kinderliedje vroeger. De zomer van 2018 was het gras niet meer zo groen. Zelfs bij de buren niet. Gelukkig staat er in een grasveld meestal heel wat meer dan alleen gras. Ik durf bijna niet te bekennen dat ik in een grijs verleden, ik kan het me ook bijna niet meer voorstellen, wel eens een onkruidverdelger over ons nieuwe gazonnetje heb gesproeid. Daar had ik al snel spijt van. In de jaren daarna heb ik getracht het weer goed te maken: ik zaaide Madeliefjes, strooide stukjes Draadereprijs; Paardenbloemen en Weegbree kwamen vanzelf. Wat ik ook nog wel zou willen hebben is het Klein kaasjeskruid (Malva neglecta).
Op een grasveldje bij mij in de buurt, zag ik tot mijn genoegen dat het Klein kaasjeskruid zich dit jaar flink aan het uitbreiden was, misschien bij gebrek aan gras. Het probeert nu de stoep ook te veroveren.
Klein kaasjeskruid is de kruiper onder de kaasjeskruiden. De stengels liggen plat op de grond, soms stijgen ze wat op. Zijn naaste familieleden zijn een stuk hoger opgaande planten, met grotere en meestal ook meer gekleurde bloemen. Malva neglecta houdt het bij licht gekleurde bloemen, bloeiend in de zomer/herfst.
De naam kaasjeskruid is te begrijpen als je naar de vruchtjes kijkt, die op kleine ronde kaasjes lijken. De zaden liggen daar prachtig strak tegen elkaar in een cirkel.
De bladeren van het Klein kaasjeskruid zijn niet zo ver ingesneden als die van de andere kaasjeskruidsoorten, maar gelobd.
Het grasveldje is een plek waar het Klein kaasjeskruid zich thuis voelt, vooral langs de randen en in de hoeken, waar het wordt bemest en bevochtigd door de honden. Als de grasmat beschadigd is ziet de plant zijn kans schoon, zoals deze zomer dus.
Oorspronkelijk uit zuidelijker streken komend, heeft dit kaasjeskruid het best naar zijn zin in Nederland. In Zoetermeer is het geen plant waar je over struikelt, maar in de loop der jaren is hij in bijna elk kilometerhok wel gestreept.
Nu maar eens wat zaad in mijn tuin strooien!
