Gewone reigersbek
Vanmorgen wandelde ik op de oude kade langs de oude stadsgracht in Coevorden. Daar zag ik mijn eerste grote liefde op het gebied van bloemen op de kade: de Gewone reigersbek (Erodium cicutarium). Hij komt overigens uit de ooievaarsbekfamilie, om het wat ingewikkelder te maken. Het was één van de eerste bloemen die ik ontdekte in mijn loopbaan als “bloemenspotter”, en ik zie hem altijd nog graag. Vanaf het eerste moment dat ik hem zag, raakte ik erdoor gefascineerd: de kleur, het kleine formaat en de wit met zwarte vlekjes aan de basis van de twee kleinste kroonbladeren die je meestal ziet. Het laatste benoem ik omdat dit de enige Reigersbek is die dit heeft. Andere reigersbeksoorten zoals bijvoorbeeld de Kleverige reigersbek en de Duinreigersbek hebben dit namelijk niet. Zie ook het stuk van Erik van der Hoeven: https://www.stadsplanten.nl/2019/04/droogteprofiteurs/
De Gewone reigersbek is de meest voorkomende soort. Hij komt in Nederland bijna overal voor als het gebied waar hij groeit maar open is en de ondergrond zanderig of gemaakt van steen is, en hij lekker kan genieten van de zon. Het exemplaar dat ik vanmorgen zag, groeide fier in een kier tussen twee betonplaten in. De soort bloeit wel een half jaar tot oktober.
Ik ben trouwens niet de enige die dol is op de Gewone reigersbek. De bloemetjes hebben genoeg stuifmeel voor bijen van een iets kleiner formaat, en de vertakte bladeren die wijd uitgroeien zijn een fijn, droog en schaduwrijk onderkomen voor insecten die even uit willen rusten of schuilen op een zonnige of regenachtige dag.
De Gewone reigersbek is tevens de waardplant van de rupsen van het Bruin blauwtje, een prachtige lichtbruine vlinder met zwart/witte en oranje stippen aan de uiteinden van de vleugels. De rupsen van het Bruin blauwtje zijn dol op het eten van deze plant. Rupsen eten vaak maar van één plantensoort vandaar dat dit de waardplant heet. Wat de rups niet kent, eet hij niet…..
