Blauw blauw
Blauwe druifjes kennen we allemaal. Maar, voor de meesten onopgemerkt, is het ‘gewone’ blauwe druifjes (Muscari botryoides) in Breda, en elders waarschijnlijk ook, uit het straatbeeld aan het verdwijnen. Het ‘ouderwetse’ blauwe druifje is een stinzenplant, afkomstig uit Zuidwest-Europa, die sinds de zestiende eeuw op landgoederen voorkomt
Daarvoor in de plaats is gekomen de langbladige druifhyacint (Muscari armeniacum). De bloemen van de langbladige druifhyacint zijn langwerpig, urnvormig dan wel eirond. Zie foto boven. Bij blauwe druifjes zijn de bloemen bolrond. Zie foto onder.
Het belangrijkste verschil is echter dat bij de langbladige de bladen liggen. Bij blauwe druifjes staan de bladen overeind. Bij de langbladige zijn de bladen veel langer zijn dan de steel. Die lange bladen blijf je ook in de winter zien. Zie de foto onder.
Omdat de handel al enige tijd geleden vooral deze zeer gelijkende, maar andere soort, de langbladige druifhyacint, is gaan aanbieden, komt deze soort nu meer voor dan blauwe druifjes. De belangrijkst verschillen zijn dat bij de langbladige, de bladen liggen en veel langer zijn dan de steel en de bloemen omgekeerd eirond zijn en niet bolrond. Die lange bladen blijf je ook in de winter zien.
Muscari-achtige zijn voorjaarsbloeiers en in de stad in trek bij diverse hommels en metselbijen, die ook vroeg aanwezig zijn.
De geslachtsnaam ‘Muscari’ betekent ‘muskus’ naar de geur die sommige soorten druifhyacinten verspreiden. De soortaanduiding ‘botryoides’ betekent ‘druifachtig naar kleur en vorm van tros en bloem. De soortaanduiding ‘armeniacum’ betekent ‘uit Armenië’.
De term ‘blauwe druifjes’ is de enige in het Nederlands, waarbij het enkelvoud en meervoud hetzelfde is.
P.S. Ruud Costers schrijft 25-1-2022: geldt dat identieke van enkelvoud en meervoud ook niet voor ‘heelblaadjes’ ? Inderdaad Ruud Costers, je hebt helemaal gelijk!
