De Draad(ereprijs) kwijt?
In april 2017 beschreef Ton Denters kort de Draadereprijs (Veronica filiformis). Rond dezelfde tijd fietste ik in Rijswijk langs een uitgestrekt grasveld waarin ik grote, lichtblauwe vlekken zag. Het bleek te gaan om Draadereprijs die daar massaal bloeide (zie foto 1). Dat was dan ook, zoals Ton het schreef, de reden dat dit plantje “gazonpest” genoemd werd. Het was de schrik van iedere tuinliefhebber die van strakke, groene gazons houdt. Zelf vond ik het wel mooi.
In 2018 was alles anders. In maart kwam de temperatuur een aantal dagen ook overdag niet boven nul. Dat was niet gunstig dacht ik voor de Draadereprijs. Ik vond er dan ook niet veel meer in dat grasveld (foto 2).
Na die koude Maart kende dat jaar een hele hete, droge zomer waarin grasvelden geel kleurden. Er waren planten die daarvan profiteerden. Het gras kreeg een flinke klap maar o.a. de Zachte ooievaarsbek vulde de gaten. Maar hoe zou het verder gaan met de Draadereprijs?
Het viel me de daarop volgende jaren op dat ik weinig Draadereprijs meer zag en zeker niet meer in zulke hoeveelheden. De lichtblauwe plekken waren verdwenen en dat is in mijn omgeving nog steeds het geval. Als ik ze nu vindt staan er altijd relatief weinig, net zoals op foto 2.
Waarneming.nl (beter gezegd Haags Natuurmeetnet) laat in mijn omgeving echter een wat ander beeld zien. Cijfers zie ik pas vanaf 2005 maar wat het meest opvalt is de toename van de waarnemingen sinds 2020 met een top in 2022. Slechte jaren zijn 2018 en 2019. Het gaat hierbij wel om heel kleine aantallen waarnemingen waarbij ook nog vaak de abundantie niet wordt gemeld. Dat zegt dus niet zo heel veel en neemt mijn zorg over de afname van de Draadereprijs niet weg.
Maar vanwaar die afname? De Draadereprijs komt uit de Kaukasus en maakt in ons land praktisch geen vruchten. Verspreiding gaat dus niet via zaad maar vegetatief: stengeldelen kunnen uitgroeien tot nieuwe planten. Dat doet me een beetje denken aan de Japanse duizendknoop en lijkt dus een goede manier om te gaan woekeren (gazonpest). Kennelijk zijn die stengeldelen dood gegaan, misschien door de lange droge periodes die we nu regelmatig hebben? Dat is het voorlopig het enige dat ik kan bedenken.
Kortom, ik kan mijn vermoeden dat het niet goed gaat met de Draadereprijs niet echt hard maken. Ik vind wel wat steun van Stace, die in zijn boek Alien Plants schrijft dan er “anekdotisch bewijs is dat de plant achteruitgaat”. Bij die anekdoten sluit ik me aan. Mogelijk hebben lezers andere ervaringen; die hoor ik graag. Maar voor mij geldt voorlopig: Voor draad ermee, waarom is die ereprijs afgenomen?
