Aan alles komt een eind.
“Aan alles komt een eind”. Kennen jullie die uitdrukking? Ik moest er aan denken toe ik op zoek was naar een onderwerp van mijn laatste stukje voor dit Stadsplantenblog. Na een aantal jaren lukt het me niet meer motivatie op te brengen voor het schrijven.
“Aan alles komt een eind”. Dit jaar verloor ik in Rijswijk een aantal leuke, braakliggende gebiedjes met bijzondere soorten. Zo raakte ik o.a. die mooie grote Stekelnoten kwijt en de Zandweegbree.
“Aan alles komt een eind”. Hoewel het lijkt dat het aantal stadssoorten onder de planten toeneemt verdwijnen of dreigen te verdwijnen er ook soorten zoals de Blaasvaren en de Rechte driehoeksvaren.
“Aan alles komt een eind”. In de kerk werd vroeger, toen ik er nog kwam, in de eindejaarskerkdienst aandacht besteed aan de mensen die waren overleden dat jaar. Een paar weken geleden overleed na een slopende ziekte Karel Gort, lid van o.a. KNNV Den Haag. We zullen hem missen, niet alleen in Den Haag. Ook floristen, Karel was wel meer dan dat, hebben niet het eeuwige leven, in ieder geval niet op aarde.
“Aan alles komt een eind” maar dat hoeft natuurlijk nu nog niet aan de orde te zijn. Binnenkort beginnen we weer aan de EindejaarsPlantenjacht, later dit jaar gaan we weer hokken strepen en ik kijk nu al weer uit naar de borrel op het Flora Festival. Dat alles bij leven en welzijn.
Ik wens de lezers en de schrijvers veel plezier bij het lezen en schrijven van dit blog. En natuurlijk een boel leuke en bijzondere waarnemingen volgend jaar.
