Robertskruid
Robertskruid in bloei
Als klein plantje met delicate roze bloempjes ziet Robertskruid (Geranium robertianum) er zeer aantrekkelijk uit als tuinplant. Maar eenmaal volgroeid, verspreidt het zich als onkruid door de tuin. Vaak begint het als een klein plantje vanuit een bladrozet met een paar bloempjes en later spreidt het zich uit in een groot plakkaat met vele lange stengels, uitgespreid naar alle kanten en honderden kleine bloempjes.
De bloempjes bestaan uit vijf lila-achtige kroonblaadjes omgeven door donkerpaarse kelkblaadjes, elk eindigend in een puntig haartje.
Robertskruid is genoemd naar de heilige Rupert, vanwege zijn vermeende geneeskracht. Het kan ook genoemd zijn naar zijn bloedrode stengel (ruber = rood) en wordt geacht bloedstelpend te zijn.
Bijnaam: Stinkende Ooievaarsbek
Het is familie van de ooievaarsbekfamilie (geranium = kraanvogel) en werd vroeger ook wel Stinkende Ooievaarsbek genoemd, vanwege zijn onaangename geur.
Vruchten van de ooievaarsbekken doen denken aan de snavel van een kraanvogel, vanwege hun snavelachtige vorm, doordat de stijlen aan de zaden blijven zitten. De vrucht bestaat uit vijf eenzadige deelvruchtjes en bij uitdroging van de rijpe vrucht worden de zaden in vijf richtingen geschoten, tot wel enkele meters ver. Vandaar dat de planten snel als onkruid door de tuin kunnen verspreiden, maar ook vanwege het feit dat ze niet zo kieskeurig zijn met hun groeiplaats. Ze kunnen in de schaduw groeien, maar ook in het volle licht en zelfs op muren, steenhellingen en holle bomen.
Eigenlijk vind ik het jammer dat die bijnaam zo vaak “de hoofdnaam” wordt (merk ik soms).
Natuurlijk heeft deze plant een hele “eigen-aardige” geur, ik ben er inmiddels wel een gewend.
Ook eraan gewend dat het robertskruid zich duizendvoudig uitzaait en daarmee elk gat kan vullen wat in een slakkenjaar geslagen wordt en daarmee de tuin weer aan elkaar weeft. Gewoon heel mooi violet is, heel fijntjes vertakt, en op zonnige plekken nog wat anthocyaan aanmaakt.
Ik hoop dat er een nieuwe bijnaam ontstaat, weet er zelf zo gauw geen.
Groetjes