Aaibaar en vluchtig Baardgras
In 2010 vond ik een paar polletjes van een heel aaibaar grasje aan de rand van een braakliggend terreintje in mijn buurt. Het bleek iets te zijn waar ik nog nooit van had gehoord: Baardgras (Polypogon monspeliensis). Het is een eenjarige pionierplant uit Azië en het mediterrane gebied, die zich over de wereld heeft verspreid door zijn zaden mee te laten reizen met wol en graan. Tot 1990 waren er in Nederland slechts enkele waarnemingen van Baardgras, vaak gekoppeld aan vuilnisbelten. In de laatste Heukels staat hij dan ook te boek als ‘zeer zeldzaam’. De afgelopen jaren wordt Baardgras wat vaker gevonden, vooral langs de kust en in de steden. En wat betreft de steden, in het bijzonder in Rotterdam en omgeving.
Na die eerste waarneming kwam ik hem twee jaar later (2012) tegen op een woningbouwterrein in Spijkenisse en in 2014 in de duinen bij Ouddorp. Ik keek wel af en toe of ik hem op mijn eerste vindplek terug kon vinden, maar zoals dat gaat met eenjarige pioniers: als het terrein dichtgroeit en er niet wordt gerommeld kunnen ze niet meer kiemen en verdwijnen ze. Dus na drie jaar ik rekende er niet meer op om hem daar nog terug te zien. Groot was dan ook mijn verrassing toen in 2015 plotseling een prachtig rijtje Baardgraspollen opdook nadat ze de stoep naast het braakliggende terreintje opnieuw betegelden. Of dit Baardgras is meegekomen met vers zand of dat er nog zaad in de bodem zat dat door de graafwerkzaamheden kiemkansen zag weet ik niet. In 2016 heb ik gekeken of hij zich deze keer misschien wel handhaafde, maar nee, niets meer te vinden.
Mijn floracursisten in 2015 heb ik in ieder geval een heel aaibaar grasje kunnen aanbieden om te determineren.
